
Na een mooie zomer ben ik weer volop bezig met het geven van trainingen. Zo ook afgelopen week, waarin verschillende teams op de agenda stonden met het onderwerp: Omgaan met Agressie en Grensoverschrijdend Gedrag.
We beginnen altijd met een korte kennismaking, het formuleren van vragen en natuurlijk de praktische afspraken. En zoals altijd schiet al snel de befaamde zin uit module één van de e-learning voorbij: “Niemand is een klier voor zijn plezier.”
Nou, dat was het moment. Één van de deelnemers stak meteen de hand op: “Er zijn toch mensen die wél klieren voor hun plezier? Ik heb een collega die dat doet, gewoon puur om anderen te irriteren. En trouwens, veel van onze cliënten doen dat ook.”
En de rest van de groep zat knikkend mee te doen. Het leek wel een geheime ‘Klier voor Plezier’-club, waar iedereen de ander beschuldigt van lidmaatschap.
De toon was gezet.
Maar toen stelde ik een andere vraag. “Stel nu dat iemand écht alleen maar aan het klieren is om jou te pesten… Wat doet dat met je?”
Collectief kwam het antwoord: “Ja, dan word ik boos, wil ik weglopen of ik klap helemaal dicht.” Je kon bijna de energie voelen verschuiven in de ruimte. Iedereen herkende dat gevoel van frustratie en onmacht. Maar wat mij vooral opviel, was dat niemand eigenlijk gelukkig werd van dat idee. Het klier-voor-plezier-scenario leidde alleen maar tot negatieve emoties.
Toen kwam mijn volgende vraag. Misschien een beetje provocerend, maar ach, dat hoort erbij: “Wat als je nu eens zou leven met het idee dat niemand écht een klier is voor zijn plezier? Wat zou dat met je doen?” En daar kwam ‘ie: de grote zucht van verlichting. Mensen begonnen te lachen en gaven eerlijk toe: “Tja, als ik dat zou geloven, dan zou ik me een stuk minder druk maken.” Of zoals een deelnemer het droog zei: “Dan zou ik eindelijk kunnen stoppen met het verzinnen van die wraakplannen.” Ze zagen het voor zich – het idee dat misschien, heel misschien, niet iedereen eropuit is om hen bewust te irriteren. Dat gaf rust.
Dus, wat was de conclusie? “Als je kunt leven met het idee dat niemand een klier is voor zijn plezier, zou je leven een stuk relaxter zijn.” En eerlijk gezegd, ik denk dat dat nog wel eens zou kunnen kloppen. Wie wil er nu niet een beetje meer rust en wat minder geklier – vooral in je eigen hoofd?
Perspectief en ontwikkeling is altijd mogelijk!
Deze ervaring opslaan en gebruiken binnen je team?
Klik op de blauwe button en sla het PDF bestand op.

Onno Paans
Onno Paans is organisatieontwikkelaar met een scherp oog voor wat mensen en teams in beweging brengt. Met een achtergrond in filosofie en bedrijfskunde weet hij complexe vraagstukken te vertalen naar praktische stappen vooruit. Hij luistert, prikkelt en zet aan tot reflectie – altijd met oog voor het grotere geheel én de mens achter het werk.
Meer kennis over dit onderwerp opdoen?
Blanco-organisatieontwikkeling creëert beweging in teams en organisaties in de complexe zorg. Wij maken ontwikkeling en perspectief mogelijk voor cliënt en zorgprofessional in een context waar onvoorwaardelijke ondersteuning en menswaardigheid voorop staat.
Het verschil tussen missie, visie en kerndoel
De trainer reflecteert op een ontwikkeltraject voor het team van de Van der Hoeven kliniek. …
> Lees de ervaringStraffen en belonen werkt toch?
René deelt zijn ervaring bij een case, waar onvoorwaardelijke ondersteuning centraal stond. Er werd ontdekt …
> Lees de ervaringOndersteunende beurtwisseling
Onno deelt inzichten over “ondersteunende beurtwisseling” uit onderzoek en gebruikt het in trainingen. Dit bevordert …
> Lees de ervaring